Pozostawanie we współwłasności stanowi dość często źródło konfliktów i stąd zasadniczo w każdej chwili każdy ze współwłaścicieli ma prawo wystąpić z wnioskiem o zniesienie współwłasności.
Współwłasność można znieść szybciej, jeśli współwłaściciele są w stanie dojść do porozumienia co do sposobu rozwiązania łączącego ich węzła. W takiej sytuacji wystarczające jest zawarcie umowy między współwłaścicielami (w wypadku zniesienia współwłasności nieruchomości musi ona przybrać formę aktu notarialnego).
Przy braku zgody między współwłaścicielami zniesienie współwłasności może znaleźć swój finał w sądzie.
Podstawowym sposobem zniesienia współwłasności jest podział fizyczny, który zasadniczo powinien prowadzić do sytuacji, gdy części powstałe w wyniku podziału odpowiadają wielkości udziałów we współwłasności. Taka sytuacja w praktyce jest dość trudna do osiągnięcia dlatego dla współwłaścicieli, którzy w ramach podziału otrzymają część mniejszą niż przysługujący im udział ustawa przewiduje dopłaty prowadzące do wyrównania wskazanych dysproporcji.
W wypadku gdy podział fizyczny określonej rzeczy nie jest możliwy, istnieje możliwość przysądzenia własności jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych. W wypadku gdy więcej niż jeden współwłaściciel jest zainteresowany przejęciem rzeczy na własność, sąd zdecyduje o jej przyznaniu po analizie całokształtu okoliczności sprawy. Warto w związku z tym wskazać, że istotne znaczenie ma w tym zakresie sposób dotychczasowego korzystania rzeczy. Przy tym sposobie podziału duże znaczenie ma także status majątkowych współwłaścicieli. Współwłaściciel żądający przyznania mu własności przedmiotu musi wykazać, że będzie w stanie finansowo udźwignąć spłatę pozostałych współwłaścicieli. Orzecznictwo wychodzi w tej kwestii z założenia, żę nie należy wydawać orzeczeń, których wykonanie będzie w praktyce niezwykle trudne lub niemożliwe do osiągnięcia.
Jeśli w toku postępowania okaże się, że żaden spośród współwłaścicieli nie jest zainteresowany przejęciem rzeczy na własność lub nikomu spośród zainteresowanych nie uda się wykazać odpowiedniej zdolności finansowej w zakresie spłaty pozostałych to wówczas jedyną racjonalną opcją jest tzn. podział cywilny, który polega na sprzedaży wspólnej rzeczy i podziale środków ze sprzedaży według udziałów przysługujących współwłaścicielom.
Warto wspomnieć, że podział cywilny jest zasadniczo najmniej korzystny, a sama procedura jest długotrwała ponieważ sprzedaż odbywa się za pośrednictwem komornika, co powoduje że przed sprzedażą musi być wykonana wycena, a sam komornik pobiera wynagrodzenie za prowadzone czynności. W związku z powyższym zawsze warto unikać podziału cywilnego, ponieważ zwykle same strony przy minimum dobrej woli będą w stanie doprowadzić do korzystniejszej sprzedaży przedmiotu współwłasności, niż gdyby do tego doszło za pośrednictwem komornika.
W sprawie o zniesienie współwłasności należy także doprowadzić do rozliczenia kwestii współposiadania i korzystania z rzeczy. Jeśli zatem jeden ze współwłaścicieli posiadał całą rzecz lub jej znaczną część (przewyższającą wielkość udziału) to wówczas należy pamiętać, że rozliczenie takiego posiadania może nastąpić jedynie w postępowaniu o zniesienie współwłasności i po jego zakończeniu nie będzie już możliwie podnoszenie roszczeń z tego tytułu.
Wiedza i doświadczenie z zakresu spraw rzeczowych pozwala nam na wskazanie Klientom właściwej drogi wyjścia z problemów związanych ze współwłasnością bądź jej zniesieniem, zapraszamy do korzystania z usług Kancelarii BW w Warszawie.