I tak zmianie uległa treść:

• art. 77² KP, który dotychczas nakładał obowiązek ustalenia warunków wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania na pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy.

Od 1 stycznia 2017 r.

• obowiązkowe wprowadzenie regulaminu wynagradzania będzie dotyczyło pracodawców zatrudniających co najmniej 50 pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy,
• pracodawca zatrudniający mniej niż 50 pracowników spełniających ww. warunki będzie nadal mógł ustalać warunki wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania, ale nie będzie to już obowiązkowe,
• wyjątkiem od powyższej zasady fakultatywnego ustalania zasad wynagradzania w regulaminie będzie przypadek pracodawcy zatrudniającego co najmniej 20 i mniej niż 50 pracowników nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy, do którego organizacja związkowa wystąpi z wnioskiem o ustalenie warunków wynagradzania za pracę w regulaminie wynagradzania. Wówczas wprowadzenie takiego regulaminu będzie obowiązkowe.

W analogiczny sposób ustawodawca znowelizował art.104 KP dotyczący wprowadzenia przez pracodawcę regulaminu pracy.

• art. 97 § 1 -13 KP dotyczącego obowiązku pracodawcy wydania pracownikowi świadectwa pracy.

Od 1 stycznia 2017 r. ustawodawca doprecyzował, iż pracodawca ma obowiązek wydać niezwłocznie pracownikowi świadectwo pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy.

Jeżeli w ww. terminie pracodawca nawiąże z pracownikiem kolejny stosunek, to obowiązek wydania świadectwa pracy powstanie wyłącznie w przypadku złożenia przez pracownika wniosku o wydanie tego świadectwa. Wniosek taki może być złożony w każdym czasie i dotyczyć wydania świadectwa pracy dotyczącego poprzedniego okresu zatrudnienia albo wszystkich okresów zatrudnienia, za które dotychczas nie wydano świadectwa pracy. Pracodawca ma obowiązek wydać pracownikowi świadectwo pracy w ciągu 7 dni od dnia złożenia ww. wniosku.

• art. 125 §  1 KP, w którym ustawodawca ww. nowelizacją wprowadził sankcję nieważności dla formy pisemnej obowiązującej dla umowy o współodpowiedzialności materialnej pracowników za mienie powierzone im przez pracodawcę łącznie z obowiązkiem wyliczenia się.
• art. 264 KP dotyczącego terminów dochodzenia roszczeń związanych z rozwiązaniem stosunku pracy.

Nowelizacja wydłużyła i ujednoliciła ww. terminy, które aktualnie wynoszą 21 dni (zamiast dotychczasowych 7 lub 14 dni) na:

• odwołanie od wypowiedzenia umowy o pracy – liczone od dnia doręczenia pisma wypowiadającego umowę o pracę,
• żądanie przywrócenia do pracy lub odszkodowania – liczone od dnia doręczenia zawiadomienia o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia lub od dnia wygaśnięcia umowy o pracę,
• żądanie nawiązania umowy o pracę – liczone od dnia doręczenia zawiadomienia o odmowie przyjęcia do pracy.

Tekst ustawy znajduje się na stronie: http://isap.sejm.gov.pl/DetailsServlet?id=WDU20160002255