Zgodnie z art. 12 ust. 1 ww. Ustawy, wierzyciel może przekazywać do BIG informacje gospodarcze w celu ich ujawnienia, jeżeli zawarł z BIG umowę o udostępnianie informacji gospodarczych. Zatem, podmioty które takiej umowy nie zawarły nie będą mogły domagać się umieszczenia danych swoich dłużników do BIG.

Ustawa różnicuje przesłanki przekazania danych gospodarczych w zależności od tego, czy dotyczą one dłużników-konsumentów czy dłużników niebędących konsumentami.

1. W odniesieniu do danych dłużników będących konsumentami wierzyciel może przekazać do BIG informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika wówczas, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

• zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym,
• łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela wynosi co najmniej 200 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni;
• upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.

2. W odniesieniu do dłużników niebędących konsumentami, wierzyciel może przekazać do BIG informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika wówczas, gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

• zobowiązanie powstało w związku z określonym stosunkiem prawnym,
• łączna kwota wymagalnych zobowiązań dłużnika wobec wierzyciela wynosi co najmniej 500 złotych oraz są one wymagalne od co najmniej 60 dni;
• upłynął co najmniej miesiąc od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych wezwania do zapłaty, zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura, z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura.

3. Poza ww. przypadkami, wierzyciel może przekazać do biura informacje gospodarcze o zobowiązaniu dłużnika (konsumenta lub niebędącego konsumentem), gdy są spełnione łącznie następujące warunki:

• zobowiązanie zostało stwierdzone tytułem wykonawczym;
• upłynęło co najmniej 14 dni od wysłania przez wierzyciela listem poleconym albo doręczenia dłużnikowi do rąk własnych, pisma zawierającego ostrzeżenie o zamiarze przekazania danych do biura z podaniem firmy i adresu siedziby tego biura
• wierzyciel przekazał do biura informację określającą dane organu orzekającego, datę wydania i sygnaturę tytułu wykonawczego stwierdzającego to zobowiązanie.

WW. Ustawa nie nakłada na BIG obowiązku weryfikacji ww. danych, które z reguły przesyłane są przez wierzycieli głównie metodą teletransmisji danych. Ustawa nie zobowiązuje wierzycieli do przedstawienia dokumentów potwierdzających przesyłane informacje.

Za przekazanie do BIG nieprawdziwej informacji gospodarczej grozi grzywna do 30.000,00 zł (art. 48 ust. 1 ww. Ustawy).